29 χρόνια πίσω, Ολυμπιακοί Αγώνες Βαρκελώνης

Δεν υπάρχει κάτι παραπάνω να γραφτεί, κάτι παραπάνω να ειπωθεί.

Υπάρχουν πολλά που μπορούν να ακουστούν και θα συνεχίσουν να ακούγονται στους αιώνες που θα ακολουθήσουν.

Το βίντεο που ακολουθεί (συγγνώμη για την κακή ποιότητά του) είναι μια απόδειξη για το τι σημαίνει βαριά βιομηχανία εξαγωγής Πολιτισμού και Δημοκρατίας.

Είναι και η ανάμνηση ενός πιτσιρικά που τότε πήγαινε Γυμνάσιο.

Βαρκελώνη, καλοκαίρι 1992, Ολυμπιακό Στάδιο Μονζουίκ.

ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΜΙΚΗ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ.